Ik zag het staan … het kind
zo moederziel alleen
het stond daar zo erbarmelijk te huilen
er was geen mens, geen plek om bij te schuilen
verlaten keek het angstig om zich heen
de tranen stroomden uit het kinderoog
ik voeld’ een diep verdriet – een groot erbarmen
geen mens die het beschermde met zijn armen
“Ach kind, wie maakte toch je wangen droog …
nee, er was niemand die iets tot je zei
verborgen tranen die je hebt vergoten
je hebt die weggestopt en opgesloten
de sleutel … daar kan ik helaas niet bij
maar God heeft ze gezien en Hij begint
dat wat verborgen is te openbaren
Zijn liefde zal jouw hemel op doen klaren
omdat Hij jou zo eindeloos bemint
verberg je niet, maar zoek Zijn aangezicht
Hij wacht op jou en zal je muur doorbreken
wat hard is met Zijn Geestes-olie weken
en je genezen door Zijn troost en licht”.