Vandaag zag ik weer nieuwe ontwikkelingen in het leven van de twee eksterparen:
de overbuurmanvogel scheerde rakelings langs ‘ons’ nest alsof hij dit paartje riep.
En ja hoor, met z’n vieren vlogen ze opeens naar de ‘rustboom’ naast ons huis om er te gaan ‘flikflooien’; (heb het nagekeken in het woordenboek en het staat er als zijnde goed nederlands).
Ook daar is – weer het snaveltje en – tijd voor nodig:
wel tien minuten lang zaten de echtpaartjes afzonderlijk, dicht tegen elkaar,
kusjes uit te wisselen – ontroerend – om daarna weer aan het werk te gaan.
Ons nest wordt steeds meer zichtbaar en er wordt nu meer en meer geweven aan
de bovenkant van de boom; zo te zien is de tijd van grote takken wat voorbij.
Ik geloof zowaar dat de overbuurmanvogel komt helpen met bouwen in ons tuinnest, want hij vloog (weer) naar onze boom en daar zitten ze nu met z’n drieën in te knutselen (familie van elkaar … ?).
zie vervolg: Vogels – 3