Gedachten over de wijnstok en de ranken

Uit Johannes 15

De enige bron voor de rank is de stam … Jezus,
gewond, opdat wij in Hem geënt konden worden;
geen aardse bron van kracht of wijsheid, maar een hemelse bron;

de rank heeft geen kracht in zichzelf en valt
zonder ondersteuning op de grond;
de vrucht die daar zou groeien wordt vuil en vies
van ‘het stof van de aarde’;

daarom spant de landman draden waardoor de ranken
worden ondersteund en geleid;
voor ons als rank is die leiddraad het Woord van God;

de rank draagt de stam niet,
maar de stam draagt de ranken – wat een troost voor ons;

vanuit de stam stromen de sappen naar de rank voor de vrucht
beeld van de Heilige Geest die Jezus aan ons schenkt;

de rank hoeft alleen maar open te zijn om de sappen te ontvangen;
zij kan en hoeft verder niets te doen om vrucht te dragen;
het is een vanzelfsprekend en natuurlijk gebeuren dat zich in stilte voltrekt;

ze moet gewillig ondergaan dat zij op gezette tijden wordt gesnoeid;
haar eigen groei in lengte zou vruchtvorming verminderen;
hoe kleiner de rank, hoe meer vrucht er groeit;

de rank die niet wordt gesnoeid verwildert;
er is geen andere planting die zoveel gesnoeid moet worden
als de wijnstok;

de rank draagt, samen met de stam, de vrucht voor de Landman;
Hij wordt geprezen om Zijn kostelijke wijnen
voor Hem en de Zijnen
en …

de Landman kan ons nu alleen nog maar zien “in Christus”;
wat een voorrecht …
wat een genade !