Nee, niets was haar teveel
ze vroeg wellicht niet eens “… hoeveel … ”
geen prijs was haar te hoog – ze had een plan
ze zocht de man
die met haar sprak zoals geen mens ooit deed
haar zondenschuld vergaf en niets verweet
met dure nardus – snel gekocht
ging zij op weg en zocht … en zocht …
totdat zij vond en om te groeten
knielde zij en waste Jezus’ voeten
met alle tranen van haar hart en ogen
en Hij bezag haar … vol mededogen
maar vele vromen die aanwezig waren
verachtten haar die met haar lange haren
Zijn voeten droogde en die kuste bovendien
wie had bij Jezus ooit zo’n mens gezien …
zij keken minzaam toe toen zij de mirre nam
vijfhonderd gram
zoet-geurend vocht
zo duur gekocht
als balsem uitgoot op Zijn heilige voeten
en ieder zou die liefdegeur ontmoeten
die zich stilaan verspreidde om haar heen
die zegen was voor iedereen
de vrouw zag Jezus … Hem alleen