“Het beste, Ma, ik moet nu naar mijn afspraak
hier in de buurt … en nog van alles doen
ik weet nog niet wanneer ik weer eens langs kom
enfin, je zit hier goed, dag Ma !” … een zoen
“Dag jongen”, denkt de moeder ” …’t duurt weer weken
of misschien maanden, want je hebt geen tijd;
je vliegt agenda-plichtig langs de snelweg …”
en plotseling voelt ze verlatenheid
ze denkt aan oude, langvervlogen tijden
hij zat zo graag gezellig op haar schoot
bij het voorleesuurtje in de vroege avond
maar ja, wat wil je – kleintjes worden groot
ze kan hun levenswijze niet meer volgen
ze hebben altijd haast en haast geen tijd
de moeder pakt haar bijbel en dan leest ze:
“… maar Ik ben met u … tot in eeuwigheid”
opeens is er een glimlach om haar mond:
“… hoe rijk is toch het Woord dat ik hier vond …”