“Trek om naar Gods huis te gaan,
oud en jong, het feestkleed aan”.
Een regel uit een oud lied dat wij vroeger, op bezoek bij mijn opa,
vaak bij het orgel zongen.
Het lied gaat over zondags-naar-de-kerk-gaan met de vraag:
“Hoe ga je daar naar toe ?”
Je ging uit (goede) gewoonte met je ouders mee.
Velen hebben dat ervaren als ‘moeten’, soms tegen heug en meug.
Zelf heb ik dat niet zo ervaren.
Ik ging er graag naar toe en achteraf denk ik: voornamelijk
om het zingen van alle liederen, de psalmen en de gezangen.
Ik ben zo dankbaar dat ik die leerde, ook op school.
Elke maandag een nieuw versje uit het hoofd opzeggen…
Het zou een feest moeten zijn om zondags samen te komen
om God te prijzen en te loven, om mede-christenen te ontmoeten.
We worden toch immers uitgenodigd voor een ontmoeting
met de Heer – in de Geest ?
We zijn toch bruiloftsgangers, op weg naar onze Bruidegom
om Hem te ontmoeten – in de Geest ?
Dan behoort daar ook feestkleding bij, niet zo zeer in natuurlijke,
als wel in geestelijke zin.
Dragen we onze feestkleding zondags en in het dagelijkse leven ?
Is het voor buitenstaanders merkbaar dat we feestgangers zijn,
in afwachting van de komst van onze hemelse Bruidegom,
getooid met blijdschap, vrede, liefde, trouw, nederigheid en geduld ?
Het is hemelse kleding die we verkrijgen – gratis – door de Heilige Geest.
Onvergankelijke kleding ! Dat is wat ?
Er is er één die ons telkens weer van die kleding tracht te beroven,
juist in moeilijke omstandigheden.
Laten wij op onze hoede zijn dat dat niet zal gebeuren, hoe onze
situatie dan ook is.
De Heilige Geest verandert niet; Hij blijft Dezelfde … vandaag,
morgen en tot in eeuwigheid.
“De vreugde in de Heer is uw toevlucht“, schreef Nehemia.
Het is zelfs een schuilplaats, een vesting:
de vreugde van Gods nabijheid in alle omstandigheden.
Jezus kwam op aarde: “… opdat Mijn blijdschap in u zal zijn en
Mijn blijdschap u vervult“, schreef Johannes.
Wat een genade dat wij zo’n feestkleed mochten ontvangen
door de aanwezigheid van de Heilige Geest in ons hart.
We vergeten nooit onszelf elke morgen in natuurlijke zin
‘aan te kleden’ … toch ?
Maar laten wij onze geestelijke kleding toch ook nooit vergeten,
“… want wie zich heeft laten dopen,
heeft zichzelf met Christus bekleed” lezen wij in Galaten 3 : 27.
Dat geldt – wat een voorrecht – voor elke nieuwe dag !