Gisteren zongen we in de dienst (samengevat):
“Al wat ik ben, leg ik in Uw hand,
mijn leven rust in de palm van Uw hand;
zo wandel ik heel dicht aan Uw zij,
ook in mijn pijn vertroost U mij
en ik vertrouw op wat U belooft,
Uw Woord staat vast voor eeuwig;
Jezus, ik aanbid U,
Jezus, ik geloof in U,
Jezus, ik vertrouw op U,
de reden dat ik leef,
de reden dat ik zing, bent U alleen”.
Het lied heeft iets bijzonders –
het brengt je dicht bij Jezus;
ik mocht het op de piano begeleiden,
sommigen stonden met gesloten ogen te zingen;
het was een ontroerend moment, want wij mochten de lieflijke nabijheid van Jezus ervaren – zo kostbaar …
Ik denk dat het in de hemel ook zo zal zijn – dat kan niet anders –
alleen nog veel mooier en heerlijker !
En nu, op maandagmorgen, klinkt het lied nog na in mijn hart…
het blijft maar zingen van binnen …
Wat een rijkdom heeft God ons gegeven in zang en muziek !