Wat hebben wij die nodig in een tijd als deze waarin wij, met name via de media,
met zoveel ellende en verdriet vanuit de hele wereld worden geconfronteerd.
Maar ook in ons persoonlijk leven kan het soms hoog oplopen, zodat wij
bijna meegesleurd dreigen te worden door wat wij meemaken.
Emoties – menselijk en begrijpelijk; door God geschapen;
maar welke plaats hebben ze in ons leven op een gegeven moment ?
Ook koning David had met emoties te maken.
Wij lezen in de prachtige psalmen, gedichten die hij schreef:
”Mijn tranen zijn mijn spijze, dag en nacht…” (Psalm 42) en
“In de morgen en in de avond klaag en kreun ik…”(Psalm 55).
Nadat hij zich helemaal had laten meeslepen door zijn gevoelens en de gevolgen
daarvan ondervond, bad hij:
“Schep mij een rein hart, o God, en vernieuw in mij een vaste geest“. (Psalm 51).
God heeft ons een ‘geest gegeven van kracht, van liefde en van bezonnenheid’.
Wij hebben echter een tegenstander die op alle mogelijke manieren probeert,
via onze vijf zintuigen, Gods kracht uit ons leven weg te roven.
Hij probeert ons ten val te brengen, eenvoudig omdat hij Christus (in ons) haat.
Laten wij opmerkzaam zijn, altijd – overal, zodat wij zijn taktiek onderkennen
door de Heilige Geest die God in onze harten heeft uitgestort.
Wij lijden en rouwen mee met broeders, zusters en met alle mensen, veraf en
dichtbij, die door moeilijke omstandigheden heengaan.
Het feit dat we, naast ons dagelijks gebed voor hen, daadwerkelijk niet altijd
iets voor hen kunnen doen, geeft soms een gevoel van machteloosheid.
Persoonlijk rouwde ik om het feit dat ik nooit eigen kinderen zou hebben.
Later stond ik bij o.a. het graf van mijn overleden echtgenoten.
Er is soms veel verdriet, maar op een dag zei ik hardop tegen de duivel:
“Satan, je kunt doen wat je wilt, maar mij krijg je niet !”
Ik weiger mijn leven door hem kapot te laten maken, wat er ook gebeurt.
Een vaste geest, geborgen in God, temidden van alle emoties.
Dat is de wil van God, daar kies ik voor en het is iets wat ik begeer.
Jezus zegt: “Alles wat je biddend begeert, geloof dat je het hebt ontvangen
en het zal gebeuren“.
Toch dragen wij daarin ook zelf verantwoordelijkheid; de vraag is … hoe ?
Door te luisteren naar Zijn Woord en Zijn Heilige Geest in ons hart;
door dagelijks gebed – gemeenschap met onze Heer Jezus Christus;
door het nemen van brood en wijn – Zijn vlees en bloed;
door de gemeenschap met broeders en zusters in onze gemeenten.
Het zijn vier pijlers voor ons geloofsleven (zie ook Handelingen 2 : 42).
Als een pijler ontbreekt verzakt ons levenshuis.
Wij mogen, net als David, met al onze emoties, gevoelens naar de Heer gaan.
Hij zegt in Psalm 62:9 “Stort uw hart uit voor Zijn aangezicht”.
Jezus zegt: “Kom tot Mij als je belast bent… en Ik geef je rust”.
Doen wij dat niet dan zullen wij: of … er in blijven steken, of … verharden –
met alle lichamelijke en/of psychische gevolgen van dien.
Gods onuitputtelijke liefde en barmhartigheid wil en zal ons reinigen en …
volkomen genezen, herstellen en in ons een vaste geest bewerken.
Dan zal hemelse rust en blijdschap ons vervullen, want, zo zegt een lied:
“Hij balsemt de wonden en heelt (geneest) alle smart”.
Wij werken mee aan onze innerlijke genezing door Hem te eren, te aanbidden,
te loven en te prijzen, temidden van alle omstandigheden.
”Een vrolijk hart bevordert de genezing” lezen wij het Spreukenboek.
God blijft Dezelfde, wat er ook gebeurt !
Een geweldige Vader hebben wij !
Een Vader die ons, Zijn kinderen, een vaste geest wil schenken,
gevoed vanuit Hem – de hemelse Bron van eeuwig Leven.