Haar tranen vallen in het gras
om Hem die haar het liefste was
de vogels zingen ’t hoogste lied
Maria hoort de vogels niet
de bloemen bloeien alle kleuren
omringen haar met zoete geuren
dan mengen tranen van haar rouw
zich met de frisse morgendauw
ze hoort een zachte stem: “O vrouw,
wat huilt u, waarom hier gekomen…”
ze zegt: “… mijn Heer is weggenomen
zo heeft een engel mij gezegd
waar is Hij nu dan neergelegd …”
“Maria” … O, die ene stem
uit duizend stemmen kent zij Hem
“Rabboeni ” – Meester … opgestaan
dan breekt in haar het nieuwe leven baan