En nu is het stil …
niet omdat ik dat wil
maar om redenen die ik niet zeggen kan
geen woord kan ik vinden
maar ‘k mag ondervinden
hoe dicht Hij nabij is
met licht en met troost … mijn Raadsman
mijn Schild en mijn Zon
die de hel overwon
zodat ik de wedloop kan lopen
in het spoor van Zijn voet
het bittere wordt zoet
en voortdurend blijf ik op Hem hopen
ik luister naar Hem
en Zijn lieflijke stem
klinkt overbekend in mijn oren
“Wat een zegenrijk lot,
dat mijn ouders, o God,
mij Uw reddende Woord lieten horen”.